15 Al bijna 55 jaar deelt hij lief en leed met de club: Cor van Welbergen (65). Van sportieve hoogtepunten, zoals de winst van de KNVB Beker en Europese wedstrijden, tot aan de mindere tijden met verschillende degradaties bijvoorbeeld. “Het is als een virus dat je niet meer kwijtraakt als je er eenmaal besmet mee bent geraakt. ADO Den Haag is voor mij de mooiste club die er is. Een behoorlijk deel van mijn gemoedstoestand heeft te maken met de situatie van ADO Den Haag op dat moment.” Die liefde voor ADO Den Haag gaat er nooit meer uit bij Cor, ook tegenwoordig op 65-jarige leeftijd gaat hij nog elke thuiswedstrijd naar het stadion. Dit wil hij zo lang mogelijk blijven doen. “Als ik dadelijk de 70 of 80 passeer wil ik op een comfortabele manier de wedstrijden blijven volgen. . De sfeer die je in het stadion beleeft, is heel anders dan als je voor de televisie zit.” ‘Daar moet ik iets mee’, zal Cor hebben gedacht toen hij een paar jaar geleden Stichting de Grijze Reigâhs oprichtte. De stichting zet zich in om met name oudere, eenzame mensen uit de regio Haaglanden te laten genieten van de wedstrijden van ADO Den Haag in het stadion. “Met de stichting willen we faciliteiten creëren zodat mensen, die op leeftijd zijn, ook kunnen genieten van een wedstrijd. Aangezien het stadion wat geïsoleerd ligt. is het zeker voor oudere supporters wat minder goed bereikbaar.” Voor de oprichting had Cor zijn idee al geopperd bij de gemeenteraad en bij de Haagsche Business Club en dat werd goed ontvangen. Bij de business club won Cor er zelfs de Doen, Durven, Dromen Award mee. De stichting brengt (eenzame) ouderen bij elkaar en laat hen op hun oude dag genieten van wedstrijden in het stadion. Sommige Grijze Regâhs zijn al jaren fan van de club, anderen waren niet per se voetballiefhebbers en genieten nu toch onwijs van het uitje naar het stadion. Het unieke van dit concept is dat de mensen volledig worden ontzorgd. Alle ouderen worden thuis opgehaald met een busje, krijgen een kopje koffie bij het stadion en hebben een mooie plek op de tribune. Na afloop staan er een hapje en een drankje klaar en is er alle tijd om nog even na te kletsen. Aan het einde van de dag wordt iedereen weer netjes thuisgebracht. “Mensen blijven terugkomen als ze een keer mee zijn geweest, de gezelligheid slaat aan. Het is voor iedereen elke keer een hele belevenis.” De groep ‘grijze regâhs’ is nu tussen de 20 en 30 leden groot, al ziet Cor dat aantal het liefst nog verder groeien. “We hebben de tijd wel mee, want de vergrijzing in Nederland zet door. Daardoor hebben we een steeds grotere doelgroep.” Door de hogere leeftijd leven de mensen vaak met de dag en heb je de omstandigheden van de leden niet in de hand. “We blijven daarom zoeken naar nieuwe leden, zeker aangezien het door de pandemie lange tijd heeft stil gestaan. Dit seizoen willen we een doorstart maken en ook andere gemeenten in regio Haaglanden aanspreken. Het doel is om straks met een groep van 50 man de thuiswedstrijden samen te kunnen beleven. Dat zou echt mooi zijn.” COR EN ZIJN GRIJZE REGÂHS “HET IS ALS EEN VIRUS DAT JE DE REST VAN JE LEVEN HEBT”
RkJQdWJsaXNoZXIy ODM1NjU=